Schbrischelscher:

Von Adelheid Natus

 

Wos en Halles

offem Dalles!

Kimmt en Lackes

her voom Backes

will offs Roares.

Häsden su en Hembes "Dabbes"!

Wos en Zores!

Unn was michd der lange Flabbes?

Nimmd de Stumbes voo de Geed

voo dem Fenster- su en Lumbes!-

dout den klaane Kerl erscht klobbe,

schdilbd em daa de volle Krobbe iwwern Kobb,

schdumbd en dann noch en die Weed,

dess die Gens aus'nanner fleje.

Doch de Feldschitz doht en kreje,

de Schondorm brengt en ens Bolles.

Guck, es wackeld em sein Schnorres!

Su, jedzd horres!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

Woarim es bei uss emm Mäuloffer Dialekt suu selde                                  e Präderridumm gibt:

 Von Adelheid Natus

 

E Präderridumm –

ess dumm!

Woas nitzt’s Jammern, woas des Kloache

Voode längst vegang’ne Doache?

Woas nitz uss die Vegangenheit?

Es ess e iwwerflissisch Zeit

Voo vegang’nem Spass unn Kraft.

Drimm hunn mersch meerschdens obbgeschafft!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

Dorschs Joar

Von Adelheid Natus (26. 12. 2004)

 

Groh unn treub die Wolge hengge,

dunggel esses, Beem sinn koal.

Alles dout de Petrus drenge:

Ei, wann schneit’s daa werre mool?


Audoraafe sinn gewechselt

unn de Eeltank es gefilld.

Engeschdelld off kaalt unn Schnie,

hott sisch jedersch engehillt

enn digge Modze, Hännsche, Kapp.

Unn do schneit’s aach, nit ze knapp!


Offem Beerg werd Schi gefoarn,

unne doun die Audos schlirrern.

De Meerpuul es dick zougefroarn.

Wer met de Schlittschou fiehrt, muss zirrern.

Mansch Foarer gibt nit reescht Obacht-

Unn do hott’s aach schunn gekracht!

 

Freujoar werd’s, e bissje woarm,

Schluss es jetzt met Eis unn Schnie.

De Buam daat off, es kimmt en Schdoarm,

weil kann mer aach schunn Blimmscher sieh!

Ree unn Hoachel – em Aprell

ennert sisch des Werre schnell.

 

Die Leut werrn meud, die Wissel wach,

die Beem doun Knosbe treiwe.

Em Freie werd geschafft, gelacht.

Die Knoddrer losses bleiwe.


Do kimmt de Summer, alles bleut,

es werd gegrillt, getrungge.

Em Freie sidze jedzd die Leut,

die Soorje sinn vesungge.

 

Baal sinn Feerje, es giht fort:

Cämbing, Freiboad, Goarde

hunn of Besucher schunn gewoart,

Turist’ besunnrer Soarde.

Wer obselut kaa Rou nit will,

der fiert daa oon Teutonegrill.

 

Aach dehamm esses schie haaß,

unn alsemool oaik trogge.

Oach wej gout, wann mer daa waaß,

wu mer sisch hie kann hogge

zouner Limo, zourem Bier.

Bei d e m Werre schdreige mir!


Blärre, Spenne fleje jedzd,

die Sunn scheint korz unn woarm.

Die aale Rentner bess zeledtzd

Numme des Ort offs Korn

unn gugge, wer met wem woas hott:

„Doas härrisch nit gedoocht, ach Gott!“


Wann owwer Kerb es irschendwu,

scheint kaaner schwach se sei.

S’ will kaaner aach e Krankheit hu,

d o o sinn se a l l debei!

Die Mussig spillt, hurra die Gei!

Doo musse mer doch hie,

weil schiene Marrerscher doo sein,

dej wolle mer doch sieh!


Newwel kimmt, unn daa werd’s kaalt,

Schdorm treibt Blärre ausem Waald

Unn die Leut enenn enns Haus.

Numm e Buch, unn läs woas draus!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


Pfänderspiel:

 

- Schabbes hot de Hout velorn,

Nummer zwaa hodden!

-Nummer zwaa hodden nit,

Nummer neu hodden! ...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


Wie man früher die Städter verblüffte:

 

  • Wuu willsde daa dei Haa hi hu? (Wohin willst du dein Heu denn gebracht haben?)
  • Ei aich haach der aa offs Aach un offs anner Aach aach.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


Wortspiel:

 

Aa Fraa iwwer e anner (Eine Mutter, deren eines Kind ungezogen ist, wird von einer anderen in ein kurzes Gespräch gezogen):

- Derf des des?

- Des derf des!

- Des des des derf